Kłus

Rozpoznaje się cztery rodzaje kłusa:

• 1. Kłus roboczy
• 2. Kłus zebrany
• 3. Kłus pośredni
• 4. Kłus wyciągnięty

Kłus roboczy

Jest to takki rodzaj chodu w którym młody koń odnajduje swoja najlepszą równowagę. Jednym z podstawowych celów szkolenia niedoświadczonego konia w ujeżdżeniu, jest utrzymanie najwyższej jakości roboczych chodów podczas wszystkich ćwiczeń i manewrów.

W kłusie roboczym koń porusza się naprzód w równowadze, silnymi, równymi i elastycznymi krokami. Powinna być wykazana dobra akcja pęcin, jest to możliwe tylko wtedy gdy koń porusza się z impulsem.

Kłus zebrany

Koń pozostaje na wędzidle. Porusza się do przodu z uniesioną i zaokrąglona szyją, jego nos jest ustawiony przed linia pionu. Stawy skokowe są mocno zaangażowane przez co utrzymują energiczny impuls i umożliwiają łopatkom łatwy ruch w każdym kierunku. Wykrok jest krótszy lecz chód lżejszy i bardziej mobilny.

Kłus pośredni

Zwierzę porusza się naprzód swobodnymi, średnio wyciągniętymi krokami. Lekko obniża głowę i szyję, a jego nos znajduję się bardziej przed linia pionu.

Kłus wyciągnięty

Koń maksymalnie wydłuża wykrok i sylwetkę. Kopyta powinny dotykać ziemi w miejscu które wskazują ich czubki. Kopyta przednich nóg nie powinny cofać się przed postawieniem ich na podłoże ( Jeżeli taka sytuacja ma miejsce, to główna przyczyna jest nadmiernie ograniczanie konia na wodzach, które nie pozwala wydłużyć sylwetki)

Rytm w kłusie

Pełna sekwencja nóg w kłusie jest następująca : uderzenie o ziemię pary nóg po przekątnej – wewnętrzna zadnia i zewnętrzna przednia, potem moment zawieszenia, w którym wszystkie są w powietrzu, a potem o ziemię uderza druga przekątna para nóg – zewnętrzna zadnia i wewnętrzna przednia. Jeżeli zacznie się głośno liczyć to powinno się usłyszeć równomiernie; „Raz, dwa, raz, dwa, raz, dwa”. Jeżeli jedziesz kłusem anglezowanym na właściwą nogę, to będziesz unosić się w siodle kiedy zewnętrzna przednia noga odbija się od ziemi i porusza do przodu.

Jest tylko jeden powód dla którego anglezujemy na konkretna nogę. Łatwiej używać łydek, i dawać sygnały kiedy siedzi się w siodle, niż kiedy jest się w powietrzu. Zadnia wewnętrzna noga jest tą, którą będziemy chcieli poprosić o większe zaangażowanie podczas jazdy po kołach i przy pokonywaniu zakrętów. Będziesz czuła się bardziej skoordynowana, kiedy zadziałasz na tę nogę siadając w siodło. Jeżeli rytm kłusa jest nieregularny, to zanim spróbujesz to skorygować upewnij się, że przyczyną tego nie jest kulawizna.

Błędy w kłusie

• 1. Koń się spieszy i unosi przednią nogę z ziemi szybciej od zadniej po przekątnej, przez co słychać dwa oddzielne uderzenia kopyt. Rozwiązaniem jest przeniesienie środka ciężkości bardziej na zad to spowoduje, że łopatka stanie się bardziej swobodniejsza i lżejsza.
• 2. Zadnia noga uderza o glebę przed przednią i także słychać podwójne uderzenie kopyt. Staje się tak kiedy koń się leni i powłóczy nogami.
• 3. Zadnia noga nie wkracza głęboko pod kłodę tak jak druga noga. Wtedy kroki wydaja się nierówne. Możesz to sama wyczuć ponieważ usłyszysz jedno głośniejsze uderzenie.

J.K